Communiceren is aanrommelen
Verbeeldingskracht als tool voor communicatie op de werkvloer
Mijn maag rommelt. Zo hard dat mijn kantoorgenoot steeds even opkijkt van haar computer. We schieten allebei in de lach. Tot voor kort had ik op zo’n moment gedacht: ‘Ah balen, weer mijn ontbijt vergeten.’ Nu denk ik: ‘yes..lekkerrrr!’
Een opgeruimd gevoel
Hoe dat komt? Ik zag laatst een plaatje van de binnenkant van een buik. De buik van de gemiddelde Nederlander. Daar schrok ik van, wat een gore bedoening! Met als gevolg dat ik iedere keer als mijn broek niet meer dicht wil een periode aan intermittent fasting (IF) doe. Als mijn maag rommelt, zie ik nu een pacman achtig figuurtje voor me, dat het vet rond mijn organen opeet. Het gaat zelfs zo ver dat mijn knorrende maag me een opgeruimd gevoel geeft.
Interpretaties veranderen met je eigen verbeeldingskracht
Is het niet wonderlijk hoe kneedbaar ons brein is? De feiten blijven onveranderd; de knorrende maag klinkt precies hetzelfde. Maar de interpretatie die ik eraan geef, is totaal anders. En de actie die erop volgt dus óók! Waar ik eerder als een gek naar de supermarkt was gerend, keukenkastjes uitkamde of andermans tassen overhoop haalde op zoek naar iets eetbaars, denk ik nu: ‘Knor maar lekker, buikje van me. Goed bezig!’
Hoe kom je daar?
Met een beetje verbeeldingskracht is elke gewoonte en iedere gedraging te veranderen. Zodra ik doorsla in mijn gevast, kan ik het beeld in mijn hoofd wijzigen in een overspannen pac-mannetje dat zich uitgehongerd op een zak chips stort. Luister naar je eigen gedachten en ontdek het verhaal dat je jezelf vertelt. Sleutel net zo lang aan dat verhaal tot het gewenste resultaat bereikt is.
Verbeeldingskracht in de communicatie
Werkt dit ook in communicatieve situaties? Zoals bij de rollende ogen van mijn compagnon vanochtend. Hij checkte of ik een klant had teruggebeld. Ik interpreteerde zijn rollende ogen als: ‘Jezus, kun je nou nooit eens iets goed doen?’ Het misprijzen droop er van af. Ik sputterde tegen. Dat was helemaal de afspraak niet! Stel dat ik die rollende ogen nou eens anders verklaar. Dat ik ze interpreteer als: ‘oh nee hè, als dit maar goed komt, ik wil dat de klant snel geholpen wordt’. Zo krijg ik meteen zin om samen een oplossing te zoeken en geef ik misschien zelfs wel toe dat ik vergeten ben de klant te bellen.
Gunstigste scenario
Kon ik maar gedachten lezen, dan wist ik precies wat mijn compagnon bedoelt met de signalen die hij met z’n rollende ogen uitzendt. Maar als ik het écht wil weten, dan zal ik het hem zelf moeten vragen. En als we dan toch gedachten aan het invullen zijn en van verklaring naar conclusie springen en omgekeerd…. waarom zou ik dan niet een interpretatie kiezen die uitgaat van het meest gunstige scenario?
Ontdek de kneedbaarheid van je brein
Wanneer ik hiervan eenmaal de smaak te pakken heb, hoor ik de hele dag interpretaties in mijn hoofd. Alsof de wereld ondertitels heeft gekregen. Die ik naar hartenlust kan herschrijven. Van een scenario over een perfecte samenwerking tot een romantische komedie. Zie je wel, die zucht van je partner in bed is er niet een van vermoeidheid, maar van verlangen! Probeer het maar eens!
Ingesleten patronen zijn niet perse de waarheid
Misschien denk je nu wel: je houdt jezelf voor de gek. En dat is misschien ook zo. Maar doen we dit niet altijd een beetje als we iets aan ons gedrag willen veranderen? Soms voelen we intuïtief aan wat die ander bedoelt, maar vaker nog worden we voorgelogen door de ingesleten patronen in ons eigen hoofd. Door te ontrafelen welke betekenis je geeft aan je waarneming, kun je die betekenis ook veranderen.
Lekker aanrommelen met die communicatie
Terwijl ik dit blog aan het typen ben, laat mijn buik weer eens van zich horen. Mijn kamergenote kijkt op. In plaats van in te vullen dat ze me vast een idioot vindt met die nog lege maag, vraag ik haar: ‘Vind je het raar dat ik expres niet ontbeten heb?’ ‘Ja’, zegt ze. Zie je wel, precies wat ik dacht! ‘Klinkt gezellig hoor, rommel jij maar lekker verder’ zegt ze. Ik schiet in de lach. Dat is precies wat het is. Communiceren is aanrommelen. Laten we vooral samen verder aanrommelen. En wie weet ontdek jij ook hoe je in een vastgeroeste situatie jouw verhaal kunt aanpassen. Ik heb nu al zin in mijn lunch!
