Tilly Breekveld door de ogen van Ilke Turpijn en Elisa Beuger
Tilly is een ‘Zo ben ik nu eenmaal’ type uit de ‘Zo ben ik nu eenmaal’ show. Zij is dé control freak. Niks laat zij uit handen. Iedereen heeft wel minstens één Tilly om zich heen. Veel mensen zijn soms ook wel een beetje een Tilly. Ilke Turpijn en Elisa Beuger zijn de twee acteurs die Tilly spelen in de ‘Zo ben ik nu eenmaal’ show. Hoe is het eigenlijk om tijdens de show een uur lang in haar huid te zitten? Hoog tijd om Tilly te bekijken vanuit de ogen van de twee acteurs die haar pakje al jaren aan mogen doen.
Elisa: Wat ik leuk vind aan Tilly is dat ze op een hele hoge energie zit, zij staat altijd aan, dat vind ik uitdagend om te spelen.
Ilke: Tilly is een grotesk typje, zit veel kracht in, en energie. Dat is heerlijk om te spelen. Haar enorme ‘serieus’ in het leven is lekker, alles is serieus, elk klein dingetje wat ze doet neemt ze heel serieus.
Elisa: Waar ik van geniet is dat ze heel erg geïrriteerd is. Mensen denken van poeh, dat doordringende, snerpende, tetterende geluid van die vrouw. Leuk om daar grenzen in op te zoeken, dat je mensen in het publiek ziet denken ‘oh nee, niet tegen mij gaan praten’ en dan juist die mensen een beetje op stang jagen.
Ilke: Dat zinnetje over de krant, ‘leg de krant neer, ik hoor ‘m ritselen!’, dan hoor je vaak het publiek al grinniken, controlfreak!
Herkennen jullie soms jezelf in haar?
Ilke: Ik ben een beetje in Tilly gegroeid. Steeds meer ontdekken in Tilly en dan herken ik steeds meer daarvan in mezelf. De gedrevenheid om de dingen voor mekaar te hebben, en de angst om te falen. Niet die controle, maar wel de zaakjes op orde willen hebben, want dat geeft rust. Dat heb ik van Tilly geleerd, ik ben een chaoot soms en intuïtief, en Tilly is heel gestructureerd”
Elisa: Ik kan zelf ook wel heel luidruchtig en aanwezig een kamer binnenkomen, en heel dominant zijn, maar niet continu. Tilly neemt iedereens werk de hele tijd over, en dat zou ik never doen.
Ilke: Die grote bemoeizucht die vind ik zo heftig, dat irritante bemoeien overal mee. Het is heel leuk, zalig om te spelen, om alles in de gaten te houden, die 60 ogen..
Elisa: Maar. Doodvermoeiende vrouw. Het gekke is, een van mijn beste vriendinnen waar ik super veel van hou die heeft ook deze trekken, niet op de hysterische manier, maar wel dat ze alles op een soort kalme duidelijke manier naar zich toe trekt. En ik vond dat altijd super fijn want zij regelde altijd alles, ik werd er lui van. Maar laatst had ik iets geregeld en dan appt ze toch nog even van ja of we doen dit of dit..
Ilke: Toch nog even die laatste controle
Elisa: En dan werd ik onzeker van heb ik het wel goed geregeld, als zij het doet is het sowieso goed geregeld dus misschien moeten we dat dan maar doen, ja…
Ilke: Dan ga je twijfelen ook, maar bij Tilly is het ook nog, ja… Je krijgt meteen het gevoel dat jij het dus niet goed doet. Tilly geeft het gevoel dat niemand anders iets kan eigenlijk.
Hebben jullie zelf soms ook een kleine ‘control freak’ in je hoofd?
Elisa: Altijd met het spelen van de ‘Zo ben ik nu eenmaal’ show, dan moet ik alle tekst een keer hardop hebben gezegd. Als ik daar ben. Anders wordt ik heel zenuwachtig. Ik moet alles een keer hebben aangeraakt. Dat is heel kut als je een voorstelling doet waar je heel veel tekst hebt.
Ilke: Ik leg m’n spulletjes wel elke keer op dezelfde plek achter de banner van de ‘Zo ben ik nu eenmaal’ show, voor het spelen. Vroeger ging ik voor de voorstelling altijd even op m’n handen staan, om dus het bloed naar m’n hoofd te krijgen en om sterretjes te krijgen. Dan draaide ik mezelf letterlijk even om. Als ik het op mijn handen kan, dan ben ik veilig, dan kan ik het sowieso op m’n voeten ook. Dat was toen heilig, nu niet meer, maar ik moet nog steeds wel altijd even iets fysieks doen. Die teksten zijn belangrijk, maar je lijf moet er ook zijn, die moet je ook aan hebben. Soms zet ik ook even heel hard muziek aan, dan is er iets wat even over jou heen gaat, dan hoor je jezelf niet meer met die harde muziek, dan ben je even los.
Is het moeilijk om Tilly sympathiek te houden?
Elisa: Ja dat is wel een ding. Terwijl ik daar in het moment, tijdens de ‘Zo ben ik nu eenmaal’ show, niet mee bezig ben omdat ik denk als Tilly, vol overtuiging, dat ik het allemaal goed doe. Ze heeft ook iets ontwapenends, dat er grappen in de show zitten en ook dat er op een gegeven moment in de show ook over haar heen wordt gelopen. En dan die houvast niet meer heeft. Dus je ziet niet maar 1 kant. Maar heel sympathiek is ze ook gewoon niet. Tilly denkt dat ze heel sympathiek is, maar omdat ze nooit checkt bij anderen komt ze nooit sympathiek over.
De intentie komt uit een goede bedoeling, dus komt ze ermee weg
Elisa: Ja ze heeft goede bedoelingen maar gaat daarmee over iedereens grenzen.
Ilke: Ze is heel onzeker, en ook een beetje angstig. Om dat te compenseren gaat ze heel hard werken voor anderen. Want wat als het niet lukt? Als het door mijn vingers glipt?.
Elisa: Ja geen vertrouwen in anderen…
Hoe ga je daar dan mee om?
Elisa: Je moet super duidelijk zijn tegen haar. Ik wilde eerst zeggen: laat haar uitspreken. Maar ze zet nooit een punt dus dat is heel lastig bij haar. Maar wel dat je aangeeft dat je het hebt gehoord en dan heel duidelijk reageren, niet aarzelend, want dan heeft ze weer iets om over heen te banjeren. En, als je haar als directe collega hebt moet je haar spiegelen met humor, dat je grapjes maakt zodat zij een beetje van haar apropos raakt, dat je haar even van haar spoor afhaalt.
Ilke: Even stilzet
Elisa: Ja en haar niet te serieus nemen altijd, dat zou ze denk ik eigenlijk wel leuk vinden.
Ilke: Ik denk dat Tilly ook super blij zou zijn met een promotie in haar werk, dan krijgt ze een beloning. Ze bedoeld het namelijk allemaal wel heel goed. Het is wel uit een controledrang, maar ik denk wel dat de bedoeling altijd wel goed is, want ze denkt echt dat als de dingen in orde zijn, dat alles dan goed is.
Elisa: Tilly is ook iemand waar je wel van op aan kan, ze is heel trouw, ze zal er altijd zijn. Dat is wel fijn.
Ilke: Ze is er als eerste en gaat als laatste de deur uit.
En waar is ze dan echt allergisch voor?
Ilke: De tijdnemers, de ‘ik-weet-het-nog-niet’. Het langzame, maar dus ook ‘wollig gedoe, het vaag en abstract praten, dat moet je niet bij haar proberen. Dan schiet ze in de paniek, want dan is ze ervan overtuigd dat je geen idee hebt wat er allemaal nog wel niet moet gebeuren!
Elisa: Stel dat ze net zo’n Tilly zal tegenkomen dan wordt het ook een soort strijd. Maar iemand die boven haar staat, daarvan raakt ze dan ook helemaal van slag.
Het begint er een beetje op te lijken dat ze eigenlijk voor van alles en iedereen allergisch is. Vandaar waarschijnlijk dat ze letterlijk alles zelf wilt doen.
Elisa: Ik denk dat ze te streng is voor zichzelf, maar dat ook van anderen verwacht of verlangd.
Wat is jullie favoriete Tilly uitspraak?
Elisa: “Nou mocht je dit lijstje onverhoopt kwijtraken, dan ligt er nog een reserve lijstje in de fruitschaal onder de bananen.”
Ilke: Ja die schoot ook als eerste net door mn hoofd, zalig, want dat zegt alles meteen over haar. Ja control!
Elisa: Reserve lijstje van een lijstje, en waar die dan ook ligt.
Ilke: Misschien vind je er ook nog wel een op de wc.
Herkennen jullie de lijstjes?
Elisa: Ja hoor, ik maak ook altijd lijstjes. Ik maak altijd to do lijstjes en er zijn altijd dingen die steeds weer terugkomen omdat die nooit worden gedaan. Het gevoel, de opluchting van iets op een lijstje doorstrepen! Soms zet ik, stiekem, iets wat ik al heb gedaan er dan op, om het dan door te strepen. Dat geeft enorme voldoening. Maar! Die mensen die te gepland zijn, die vertrouw ik niet, er moet een soort lelijkheid zitten. Dat hoop ik dan ergens, anders zijn ze te perfect.
Ilke: Dat heb ik ook met Tilly. Ik vind kunnen loslaten ook een deel van gelukkig zijn, dan kan je flexibel zijn, en dat vind ik soms best wel sneu van Tilly, dat zij dat gewoon niet kan.
Is dat dan misschien ook haar ontwikkelpunt?
Ilke: Ja. Iemand zoeken die je vertrouwt en die redelijk capabel is, helemaal capabel kan niet, bestaat toch niet (volgens Tilly), maar iemand die je vertrouwt, geef het klusje van jou eens aan diegene en draai je dan om en loop rustig weg en kijk wat er gebeurt.
Elisa: Ja en luisteren, goed luisteren.
Als er een film zou zijn, met Tilly in de hoofdrol, wat voor film zou dat zijn?
Elisa: Wat best aannemelijk is, doordat Tilly overal controle over wil, dacht ik dat Frits, haar man, verliefd zou worden op een warme, gezette vrouw, die lekker voor hem kookt en die zo fijn luistert. Vervolgens gaan haar kinderen aan de drugs en op werk wordt er ook nog achter haar rug om gepraat. Ze wordt ontzettend eenzaam en vervolgens krijgt ze een auto ongeluk, als extra dieptepunt. Waarnaar ze gaat wandelen in Spanje, en dan, ergens op een berg, heeft ze een soort inzicht (en komt misschien alles goed).
Ilke: Of een Quentin Tarantino film, waarbij ze af en toe goed uithaalt met zo’n zieke gun. Als een soort Kill Bill.
