Touwtjes in handen Tilly

Tilly heeft een enorm hoge kwaliteitsstandaard. Alles moet goed, beter en het liefst razendsnel. En jij? Neem jij wel eens een time out om na te denken. Misschien vind jij het ook moeilijk om genoegen te nemen met een 7 of 8, in plaats van een 10. En hoe zit het met je vermogen om te vertrouwen op de inspanning van anderen, of het verloop van een proces. Ook al voelt het soms wel zo; niet alles is van jouw inspanning afhankelijk. Perfectionisme kan een kwaliteit zijn- er zijn situaties dat perfect werk afleveren heel belangrijk is. Maar het kan ook zorgen voor stagnatie. Bijvoorbeeld als je te maken hebt met veranderprocessen- dan zit perfectionisme juist vaak behoorlijk in de weg.

Tilly voelt zich overal voor verantwoordelijk. Als zij het niet doet komt het vast niet goed. En het klopt ook: Tilly is ook in heel veel dingen reuze goed. Maar of anderen er misschien stiekem toch net zo goed in zijn, of beter? Dat zal ze nooit weten, omdat ze anderen geen kans geeft om fouten te maken. Bij de eerste poging heeft ze het al overgenomen.  Daardoor heeft ze het altijd superdruk. Niet alleen met belangrijke zaken, maar juist ook de klusjes die niemand anders wil doen. Die komen op het bord van Tilly terecht. Want ja, als niemand het doet, tja dan doe jij het maar. Toch? Het moet nou eenmaal gebeuren... Het lijkt aardig- en reuze opofferendgezind. Maar het kan ook een burn-outrecept worden. Of juist het gras voor de voeten wegmaaien van je collega’s. Waardoor iedereen in je buurt juist niet in hun kracht komt te staan.  

Tilly neemt alles van iedereen uit handen. Niet omdat ze anderen wil betuttelen, maar omdat ze juist zo graag anderen tot hulp wil zijn. Hoewel ze denkt dat ze anderen helpt, maakt ze anderen juist kleiner en hulpelozer via haar hulp. Het roept afhankelijkheid op- het gebrek aan pro activiteit waar ze zelf zo’n last van heeft. Maar het kan ook opstandigheid oproepen. Voor mensen die behoefte hebben aan autonomie voelt haar “hulp” zelfs als een beklemmende wurggreep.  

Onderzoek heeft het al meermaals aangetoond: hoe drukker we het krijgen, hoe slechter we luisteren. Ook veranderprocessen vragen om vertraging. Dat wordt lastig, want Tilly heeft in alles een razend tempo. Maar niet alleen Tilly heeft een sfeer van opgejaagdheid om zich heen. De hele samenleving heeft er last van. Gelukkig zijn er ook steeds meer inzichten en technieken die ons helpen te vertragen: zoals mindfullness, meditatie. Maar er zijn veel meer manieren om rustmomenten in je werkdag,  je vergadering of je veranderproces in te bouwen.  

Tilly is een echte aanpakker. Wat gaan we doen? Ze wil dan ook graag dat iets concreet geformuleerd is, zodat ze lekker in de actie modus kan gaan. Voor anderen komt die actiemodus vaak veel te vroeg.  Maar zij vindt het heerlijk. Toch kan ze daardoor ook als een kip zonder kop aan de slag gaan, en vergeten na te denken over wat ze doet en waarom ze dat doet. Ze heeft een hekel aan abstract geformuleerde beleidsteksten, zoals de kernwaardenkaarten waar Dries dol op is. Ook het softe gepraat van Ellen vindt ze niks. Zij houdt meer van concrete voorbeelden; daarmee kan ze namelijk zichzelf of haar team een stuk makkelijker aansturen. Hoe zit dat bij jou? Heb jij ook zo’n praktisch en nuchter verstand? Hoe houd je oog voor alle dingen die minder tastbaar zijn? En hoe blijf je in contact met mensen die een andere taal spreken?   Tilly springt altijd als eerste naar voren om iets te DOEN. Hoe goed kun jij je inleven in mensen die een andere leerstijl hebben?  

Tilly vindt zelf dat ze heel goed kan luisteren, maar helaas. Aan haar gesprekstechniek valt nog heel wat te verbeteren. Actief luisteren, open vragen stellen, en LSD (luisteren, samenvatten, doorvragen) zijn technieken die je je door oefening goed eigen kan maken. Hoe vaker je oefent hoe beter het gaat. Misschien wordt het tijd voor een training? Of een show speciaal over luisteren?