Heeft jouw team de juiste mindset om wendbaar om te gaan met organisatieveranderingen?
Wanneer ik de afslag voorbij zie schieten besef ik dat ik hier af had gemoeten. Ik baal, want de volgende afrit is pas over zes kilometer. Nu kom ik zeker te laat. Wees toch eens wat alerter denk ik. Dit is toch niet wendbaar?
Wendbare organisaties
Wendbaarheid. Wie heeft het er niet over? Ik kom heel wat organisaties tegen die bezig zijn met organisatieverandering. Iedereen wil een wendbare organisatie zijn. Maar vrijwel geen van de organisaties wil doen wat ervoor nodig is, namelijk: vertragen. Of je nu als manager een team aanstuurt of als individu probeert je eigen gedrag te veranderen; zonder vertragen lukt het niet. En dat is behoorlijk vervelend voor ongeduldige zielen zoals wij die leven in een land van snelwegen.
Organisatieverandering op hoge snelheid
Tijdens een organisatieverandering willen organisaties graag dat hun medewerkers flexibel zijn, zodat ze snel in de nieuwe koers meekunnen. Met de nadruk op snel. Ze hebben grote haast om op hun bestemming aan te komen. Logisch, ze zijn snelweg-snelheden gewend. Ze sturen de medewerkers op cursus: wendbaarheid, ze moeten hun mindset veranderen, want die is veel te star. Ondertussen vragen ze hen wel om door te blijven rijden op oude snelheid, want de productie mag natuurlijk niet teruglopen. 120 kilometer per uur rijden gaat prima als je een vooropgezet plan hebt, maar in het moment bijsturen kan niet. Voor spontane acties ga je simpelweg te snel, daardoor missen ze de ene na de andere afslag en rijden ze heel wat kilometers om.
Wendbare infrastructuur
Er liggen vaak prachtige infrastructuren in organisaties waarmee medewerkers in hoog tempo van A naar B kunnen razen. Dat levert een productiviteit op van 100 tot 130 km per uur. Maar wat als de bestemming verandert naar een plek waar geen afslag is?
We kunnen haastig nieuwe wegen aanleggen naar de nieuwe B. Nieuwe plannen uitdenken, nieuwe structuren, nieuw beleid, maar we zijn nog niet eens halverwege met aanleggen of B ligt alweer ergens anders. Wat te doen?
De snelweg van routines verlaten en op zoek gaan naar de bochtige buitenweg.
Een instelling die wendbaar is (makkelijk draaiend, manoeuvrerend) vraagt om een landschap van bochtige landweggetjes, vol vertakkingen. Waarbij je steeds opnieuw moet kiezen; links of rechts? Het vraagt om een snelheid van maximaal 50 tot 80 kilometer per uur met regelmatig afremmen bij de bochten. Dat is even wennen, als je 120 gewend bent. Kan dat niet sneller? Nee. Helaas.
De waarheid is zelden zo snel als ons ongeduld wil.
De hortende poging
Sommige medewerkers proberen het. Ze staan stil op de snelweg en besluiten dan maar een shortcut te nemen. Nog aan het hoge tempo gewend trekken ze hortend en stotend op. Agressief toeterend naar de auto’s die te lang treuzelen bij de kruising.
Wie durft de traagste te zijn?
Anderen krijgen het door. Observeren, inzoomen, stilstaan voor een kruising, ook al toetert iedereen achter ze. Rustig kiezen, links, optrekken, afremmen en weer kiezen, rechts. Tot ze langzaam sneller en virtuozer worden, in een flow terecht komen en tot hun eigen verbazing merken dat ze ineens heel snel gaan zonder een afslag te missen.
Na een tijdje raken ze gewend aan het nieuwe tempo, het ongemak verdwijnt en ze worden beloond met een prachtig uitzicht.
Keuze momenten herkennen
In mijn werk als regisseur was het een van de belangrijkste inzichten. Acteurs gaan altijd te snel. Net als medewerkers van organisaties. Ze stappen over het keuzemoment heen, ze missen de afslag.
Je kunt je gedrag pas bijsturen als je je beweegt in een tempo waarop je je eigen gedrag nauwkeurig kan volgen. En dat is in mijn ongeduldige geval zeker, altijd langzamer dan ik denk.
Snel én wendbaar
Natuurlijk, niet alle snelwegen hoeven te worden afgeschaft, ook in onze hersenen zijn er snelwegen en kronkelige weggetjes. Ze bestaan naast elkaar. Als een kronkelige weg vaak genoeg wordt bereden, wordt hij vanzelf sneller en breder. Het is een kwestie van overschakelen van het ene naar het andere systeem.
Zit jouw team in een organisatieverandering? Hoe vreemd het ook aanvoelt, vuur ze niet aan. Leer ze de kunst van het vertragen en ze worden wendbaar waardoor jij sneller je doel bereikt.
De ‘Zo ben ik nu eenmaal’ show voor organisatieverandering
Benieuwd hoe die nieuwe mindset van wendbaarheid er bij jullie uitziet? Zin om geconfronteerd te worden met de ongeduldige snelwegen in jullie team? Boek dan de ‘Zo ben ik nu eenmaal’ show en laat jezelf en jouw collega’s een humoristische spiegel voorhouden, om zo in de ontspanning verder te kunnen met jullie organisatieverandering.
